Είναι μια πολύ καλή ταινία μουσικής με εξαιρετική παραγωγή, κάμερα και διασκεδαστικές μουσικές παραστάσεις και κινήσεις από την Taylor Swift. Δεν είμαι θαυμάστρια της Taylor Swift, αλλά μεγαλώνοντας, είχα ακούσει αρκετά τραγούδια της. Ειδικά τα τραγούδια της «22, Bad Blood, Style, and Love Story» μου άρεσαν πολύ. Τα σκηνικά παραγωγής, τα χρώματα και η κάμερα είναι απίστευτα πολύχρωμα...
Μόλις τέλειωσε η ταινία, αποφάσισα να της δώσω μια φρικτή κριτική. Ήταν βλακώδης, σχεδόν απαράδεκτη. Οι ατάκες ήταν τόσο αδιάφορες, η ηθοποιία φρικτή ... Λατρεύω τον Όουεν Γουίλσον και τον Βινς Βον , αλλά αυτό ήταν απλώς οδυνηρό να το παρακολουθήσω. Η πλοκή ήταν γελοία προβλέψιμη. Δεν υπήρχε σχεδόν καμία «σύγκρουση» ή ανατροπή. Κακή παραγωγή ... πολλά μεγάλα ονόματα στην ταινία...
Πορφυρά Ποτάμια (2000)
Αυτό που μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση στην ταινία ήταν ο Ρενό να βρίσκεται στη σκιά του Κασέλ. Στα νιάτα του ο 2ος φαίνεται να επικρατεί στον ρόλο του πρωτάρη πλην cool αστυνομικού έναντι του παλαίμαχου, γηραιότερου αστυνομικού που υποδύεται ο Ρενό. Το σενάριο καλό αν και λίγο παρατραβηγμένο, είναι ο ορισμός του αστυνομικού θρίλερ. Εξαιρετική η σκηνοθεσία και φωτογραφία. Γενικά...