Μια ταινία μπορεί να αφήσει αισθήματα με πολλούς τρόπους - χαρά, λύπη, έκπληξη ή οτιδήποτε άλλο - αλλά ο κοινός παρονομαστής των καλών είναι ότι όταν σβήνουν τα φώτα, νιώθεις ικανοποιημένος, οτι άξιζε το ταξίδι. Δεν ένιωσα όμως έτσι όταν τελείωσε η ταινία. Ναι, το νόημα το πιάσαμε: ένας ντετέκτιβ που ασχολείται με μια υπόθεση δολοφονίας μπορεί να αποκτήσει εμμονή. Είναι το βάρος...
Η ιστορία μου φάνηκε πολύ όμορφη και ταυτόχρονα μελαγχολική. Θα δώσω τη δική μου σύνοψη, σε περίπτωση που κάποιος θελήσει να μάθει περισσότερα: Σε μια μικρή ρωσική πόλη, η Lera (Anastasiya Krasovskaya) αγωνίζεται να διατηρήσει μια ευτυχισμένη ζωή. Ο εν διαστάσει πατέρας της (Darius Gumauskas) είναι καταχρηστικός αλκοολικός και η μητέρα της Lera (Γιούλια Μαρτσένκο) βασίζεται σε αυτήν...
Το Δείπνο του Βοσκού (2020)
Ταινία βάλσαμο για τις ταλαίπωρες ψυχες μας! Ταύτιση και αγωνία γι αυτα που δε φαίνεται να μας απασχολούν και στο τέλος ελπιδοφόρος ο Αρχάγγελος Μιχαήλ μας ανταμείβει με το φως και την υπεροχή του πανω στον υλικό μάταιο κόσμο. Πρωτοτυπες ερμηνείες και ρυθμός που ενώνει τους χαρακτήρες μέχρι το υπερβατικό σημείο του θανάτου! Συγχαρητήρια! ❤️