Με ένα απίστευτο καστ μεγάλων ονομάτων, πρόκειται σαφώς για τη καλύτερη ρομαντική κομεντί του 2009 και για μένα προσωπικά, από τις καλύτερες από το 2000 και μετά. Εξερευνώντας τις σχέσεις ζευγαριών σε παράλληλες ιστορίες, αναδεικνύει τον διαχρονικό προβληματισμό για το πως γίνονται, εξελίσσονται και τελειώνουν, έχοντας παράλληλα ένα πολύ πρωτότυπο τίτλο που σου κινεί την περιέργεια...
Για πολλούς ο πόλεμος δεν τελειώνει ποτέ. Η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός από αυτούς, του Colin firth στο ρόλο ενός αμερικανού στρατιώτη που έγινε αιχμάλωτος των γιαπωνέζων βασανίστηκε και κουβαλούσε αυτή τη φρίκη στην υπόλοιπη ζωή του, μέχρι που συμφιλιώθηκε με το παρελθόν και τον εχθρό του. Δίπλα του η Νικόλ Κίντμαν ως αφοσιωμένη και συμπονετική σύζυγος. Η ταινία μας πηγαίνε...
Τσέρνομπιλ (2019)
Θυμάμαι καλά τη δεκαετία του 1980 και μπορώ να πω ότι οι συγγραφείς αυτής της ταινίας έκαναν μια τεράστια δουλειά για να δείξουν κάθε λεπτομέρεια του στο πως έμοιαζε ο κόσμος στην εποχή της Σοβιετικής ένωσης. Τα τηλέφωνα, τα ρούχα, τα μαλλιά, το ραγισμένο χρώμα στα περβάζια των παραθύρων, ακόμη και το τζάμι της πόρτας είναι παρόμοιο με αυτό που θυμάμαι. Αλλά το πιο σημαντικό πράγμα...