Εξαιρετική ταινία. Μοναδικός Τζέρεμι Άιρονς. Μία ιστορία αγάπης, φόβου, εσωτερικότητας, πόνου και ηθικής. Την προτείνω ανεπιφύλακτα Και όλες οι ερμηνείες μου άρεσαν πολύ όπως και η σκηνοθεσία. 'Αγάπησα τις λέξεις περισσότερο απ'όσο αγάπησα εκείνη που με ενέπνευσε να τις γράψω .' Σκεφτόμαστε αυτή την φράση κάθε μέρα
Μια κακή ταινία, αφελής και απλοική συγκριτικά με τις προηγούμενες με το ίδιο θέμα.Προσπαθώντας ο σκηνοθέτης να δώσει μια ζοφερή ατμόσφαιρα, δημιουργεί ένα χλωμό μπεζ κιτρινη φόντο μέσα στο οποίο περιφέρονται ηθοποιοί που προσπαθούν μάταια να αποδώσουν τους γνωστούς χαρακτήρες. Ο Αθως σαν ένας αποτυχημένος μελαγχολικός δανδής χωρίς να γνωρίζει ακριβώς τι ρόλο παίζει, ο Ντ'Αντανιάν,...
Μακρινός Ορίζοντας (1992)
Λοιπόν θα σας πω την άποψη μου ως 17αρης που την έβλεπε πρώτη φορά. Η αρχη ήταν κάπως περίεργη και δεν σε έπειθε για πολλά. Όταν όμως πήγαν στην Βοστόνη υπήρχε τόση ένταση που οριακά δεν ήθελες να χάσεις ούτε δευτερόλεπτο. Επίσης με ενόχλησε λίγο το γεγονοσ οτι το happy end ήρθε πολύ αργά (τελευταιο λεπτο) και κόπηκε αρκετά απότομα. Θα προτιμούσα να είχε αλλά 3 λεπτά και να έδειχνε...