Βρετανικό, αρχικά χαζό φαινομενικά, χιούμορ όσο δε παίρνει! Αυτό είναι το βασικό στοιχείο της ταινίας, που θα κάνει τον θεατή ή να τη λατρέψει ή να τη κλείσει τα πρώτα τρία λεπτά! Εγώ ανήκω στη πρώτη κατηγορία καθώς λάτρεψα και το χιούμορ και τους απίστευτα έξυπνους διαλόγους του Τζόνι Ντεπ. Η ταινία είναι άριστα σκηνοθετημένη σε μαγευτικούς εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους της...
Μια ταινία που μόνο Αμερικάνοι μπορούν να τη δουν και μάλιστα όχι οποιοιδήποτε, αλλά αυτοί που είναι σχετικοί με τα lobbies και την οικονομία. Θέτοντάς το αντίστροφα, αυτή η ταινία δεν είναι για κανέναν άλλον, εκτός από κάποιους Αμερικανούς! Ατέλειωτοι διάλογοι, δύσκολοι διάλογοι και έννοιες, ονόματα και ορολογίες που μόνο ένας Αμερικανός πολιτικός μπορεί να καταλάβει. Τη κλείνεις...
Η Ομηρία (2016)
Μια ταινία αντίγραφο διάφορων ταινιών δράσης με θέμα την επιβίωση και την ομηρία (μια πολύ χαλαρή ομηρία σε αυτή τη περίπτωση) σε συνδυασμό με ιστορίες πλούσιων εφήβων. Το σκεπτικό και η εκτέλεσή δείχνουν οτι είναι τελείως αμφίβολο να έρθουν κοντά σε κάποια από αυτές τις ταινίες. Οι κακομαθημένοι έφηβοι πλούσιων γονιών στέλνονται σε ένα στρατόπεδο επιβίωσης σε ένα απομακρυσμένο...