Ντέιβιντ Γουένχαμ - Ταινίες
Είμαι σε σύγκρουση, γιατί ξέρω ότι η γνώμη μου γίνεται όλο και πιο κακή με κάθε νέο σούπερ ήρωα - αλλά έχω φτάσει στα όριά μου εδώ. Όλες αυτές οι ταινίες φαίνονται τόσο προβλέψιμες και κλισέ πια και όσο πραγματικά κι αν θέλω να τις απολαύσω, αυτό γίνεται όλο και πιο δύσκολο. Οι κύριοι ηθοποιοί σε αυτήν την ταινία ήταν μέτριοι, το σενάριο γνωστό και αδύναμο... αλλά τι καλύτερο μπορεί...
Το Δεκα Δολοφονοι για τον Ντετεκτιβ Μαρλοου είναι μια μεγάλη γιορτή της απόλυτης πρωτοτυπίας του Ρόμπερτ Μίτσαμ. Αναγγέλλει επίσης την άφιξη του Ντικ Ρίτσαρντς ως υποσχόμενου νέου αμερικανικού σκηνοθέτη. Την ημέρα που το είδα, βρήκα τον εαυτό μου να περιγράφει ατάκες από σκηνές σε φίλους Είναι πράγματι, η πιο υποβλητική από όλες τις αστυνομικές ταινίες που γυρίστηκαν αυτή την εποχή...
_2010.jpg)
Μακρινός Ορίζοντας (1992)
Λοιπόν θα σας πω την άποψη μου ως 17αρης που την έβλεπε πρώτη φορά. Η αρχη ήταν κάπως περίεργη και δεν σε έπειθε για πολλά. Όταν όμως πήγαν στην Βοστόνη υπήρχε τόση ένταση που οριακά δεν ήθελες να χάσεις ούτε δευτερόλεπτο. Επίσης με ενόχλησε λίγο το γεγονοσ οτι το happy end ήρθε πολύ αργά (τελευταιο λεπτο) και κόπηκε αρκετά απότομα. Θα προτιμούσα να είχε αλλά 3 λεπτά και να έδειχνε...