Πρόκειται για μια πολύ καλή αντιπολεμική ταινία και προφανώς η πιο διάσημη από όλες. Δείχνει πώς οι νέοι και αφελείς, υποβάλλονται σε πλύση εγκεφάλου για να πιστεύουν ότι κατά κάποιο τρόπο είναι καθήκον τους να σκοτώνουν και να πεθαίνουν. Μεγάλα λόγια όπως Πατρίδα, Κάιζερ, Θεός, Πατριωτισμός. Αλλά στο τέλος υπάρχει μόνο καταστροφή. Αυτό είναι το μάθημα που όλοι πρέπει να λάβουμε...
Από τις λίγες φορές που η Γη δε σώζεται από έναν γήινο ήρωα όταν ο υπόλοιπος κόσμος δε μπορεί να κάνει τίποτα. Πιασάρικο το νόημα της ταινίας, μέτρια η ερμηνεία του Ριβς, τρανά άστοχη η επιλογή της Κάθι Μπέιτς για τον ρόλο της υπουργού, καλό το σενάριο αν και πρόκειται για ριμέικ, πολύ καλά (για την εποχή) τα οπτικά εφέ
Μνημείων Άνδρες (2014)
Μεγάλα ονόματα σε ένα προσφιλές θέμα σε μια ταινία που αποτυγχάνει να διατηρήσει τη σοβαρότητα που της αρμόζει. Έχοντας ήδη καλύψει όλες τις πτυχές του πολέμου, το Χόλιγουντ θεώρησε πως η ανάκτηση των κλεμένων από τους Ναζί έργων τέχνης, θα μπορούσε να γίνει το θέμα μιας ακόμα παραγωγής. Το κωμικό στοιχείο της ταινίας σαμποτάρει κάθε ίχνος αγωνίας και δράσης, προσφέροντας μια πολύ...