Εδώ μιλάμε για μία κλασσική κωμωδία του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου που όσες φορές και να τη δεις, πάντα είναι το ίδιο ευχάριστη και διασκεδαστική όπως την πρώτη φορά! Αξέχαστες ερμηνείες, αξέχαστες ατάκες, αξέχαστο το σπίτι του κυρίου Πετροχείλου και αξέχαστη η μουσική του Γιώργου Κατσαρού. Είναι τόσο κρίμα να βλέπουμε τέτοιες αξιόλογες ταινίες που γυρίστηκαν 50 χρόνια...
Και πάλι μια ταινία new wave girl power, όπου οι αρσενικοί χαρακτήρες είναι άχρηστοι, (ο κακός βασιλιάς έχει μια μόνο σοβαρή ατάκα), αλλά ο κύριος χαρακτήρας -η πρωταγωνίστρια δηλαδή - είναι έξυπνος, δυνατός και επιδέξιος χωρίς καμία εξήγηση πως και η μόνη αμαρτία του κύριου κακού χαρακτήρα - πάλι στη πρωταγωνίστρια αναφέρομαι - είναι ότι θέλει να προστατεύσει την οικογένειά...
Ο Τιμωρός (2004)
Προσωπικά θεωρώ οτι είναι η καλύτερη ταινία του κινηματογραφικού σύμπαντος της Marvel και ίσως τη τελευταία καλή ταινία εκδίκησης στα πρότυπα που καθιέρωσε σε τέτοιου είδους ταινίες ο Arnold Schwarzenegger τη δεκαετία του '90. Η ταινία, βασισμένη στο ομώνυμο κόμικ, έχει τα πάντα, δράση, δράμα, αγωνία, γέλιο και φαντασία και όλα αυτά τυλιγμένα σε μια υπέροχη σκοτεινή και παρακμιακή...