Ο Ταραντίνο με έμπνευση σε αμφισβήτηση αυτή μια φορά, μας μεταφέρει 150 χρόνια πριν, σε ένα απομονωμένο καταφύγιο όπου οχτώ χαρακτήρες αποδεκατίζονται μεταξύ τους, γεμίζοντας με το γνωστό κόκκινο χρώμα τις οθόνες μας (λιγότερο ωστόσο από τον μέσο όρο του!) και προσφέροντας στον Ennio Morricone το Όσκαρ για τη μουσική της ταινίας. Ο Σάμιουελ Λ. Τζάκσον πρωταγωνιστεί αν και λόγω της...
Είναι σαφές ότι υπάρχουν δύο τύποι θεατών που αξιολογούν διαφορετικά αυτή τη σειρά. Εκείνοι που αναλύουν υπερβολικά κάθε πράγμα και θέλουν να επισημάνουν κάθε κενό στο σενάριο και κάποιοι σαν εμένα που θέλουν απλώς να παρακολουθήσουν κάτι περιπετειώδες. Το είδα απλώς επειδή το Netflix μου έστειλε μια ειδοποίηση μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ότι προστέθηκε στη λίστα, οπότε σκέφτηκα...
Δεσποσύνη (2024)
Και πάλι μια ταινία new wave girl power, όπου οι αρσενικοί χαρακτήρες είναι άχρηστοι, (ο κακός βασιλιάς έχει μια μόνο σοβαρή ατάκα), αλλά ο κύριος χαρακτήρας -η πρωταγωνίστρια δηλαδή - είναι έξυπνος, δυνατός και επιδέξιος χωρίς καμία εξήγηση πως και η μόνη αμαρτία του κύριου κακού χαρακτήρα - πάλι στη πρωταγωνίστρια αναφέρομαι - είναι ότι θέλει να προστατεύσει την οικογένειά...