Το θέμα με τις ιστορίες αυτές είναι ότι είναι ιδανικές για επαναφορές ηρώων και χιούμορ... αλλά όχι ιδανικές για σοβαρές πλοκές ή χαρακτήρες. Εν πάση περιπτώσει, μου άρεσε να βλέπω τους παλιούς χαρακτήρες να επιστρέφουν και να μας διασκεδάζουν, αλλά αυτή ήταν η λιγότερο αγαπημένη μου από τις spiderman ταινίες της Marvel. Οι προηγούμενες ιστορίες, ειδικά οι πρώτες, λειτούργησαν καλά...
Η ταινία ακολουθεί τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στην εξερεύνηση του θανάτου και στον εορτασμό της ζωής και τελικά καταφέρνει να είναι και τα δύο. Ο Lucky είναι ένας χαρακτήρας που στην αρχή δεν ενδιαφερόταν καθόλου για τη θνησιμότητα του. Δεν το σκέφτηκε γιατί δεν χρειάστηκε. Αλλά όταν τα σημάδια της μεγάλης ηλικίας αρχίζουν να εμφανίζονται, ο Lucky δεν μπορεί παρά να δει τον θάνατο...
Οι Ναυαγοί (2015)
Δεν είναι κακή ταινία, το μόνο πρόβλημα είναι ότι κανείς από αυτούς δεν μοιάζει να βρίσκεται στη θάλασσα για 119 ημέρες. Θα το θεωρήσω ως σφάλμα παραγωγής, για παράδειγμα, ταινίες όπως το Cast Away, το Life of Pi, ... οι ηθοποιοί σταδιακά μοιάζουν σαν να έχουν χαθεί στη θάλασσα για τόσο καιρό (αδυνατισμένοι, μαυρισμένοι , αφυδατωμένοι, με βρώμικα μακριά μαλλιά και βρώμικα σκισμένα...