Ο Ταραντίνο με έμπνευση σε αμφισβήτηση αυτή μια φορά, μας μεταφέρει 150 χρόνια πριν, σε ένα απομονωμένο καταφύγιο όπου οχτώ χαρακτήρες αποδεκατίζονται μεταξύ τους, γεμίζοντας με το γνωστό κόκκινο χρώμα τις οθόνες μας (λιγότερο ωστόσο από τον μέσο όρο του!) και προσφέροντας στον Ennio Morricone το Όσκαρ για τη μουσική της ταινίας. Ο Σάμιουελ Λ. Τζάκσον πρωταγωνιστεί αν και λόγω της...
Sex και ίντριγκες παντού κάνουν το σενάριο ανύπαρκτο και τη θέαση εύκολη για τους εύκολους και αβάσταχτη για τους δύσκολους. Στο συνηθισμένο μοτίβο των ελληνικών ταινιών αυτού του τύπου, η ταινία δεν έχει τίποτα να προσφέρει πέρα από την αναγνωρισιμότητα (πλέον) των πρωταγωνιστών και ελάχιστες παροδικές στιγμές χιούμορ. Είναι δύσκολο να το δεις, ακόμα και τη πρώτη φορά
Κονγκ: Η Νήσος του Κρανίου (2017)
Δύο χρόνια πριν, κυκλοφόρησε το "Jurassic World" και έκανε ένα συγκλονιστικό box-office 652 εκατομμυρίων δολαρίων μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, παρόλο που ήταν ένα μπερδεμένο και χωρίς φαντασία σκουπίδι: μια ταινία τόσο απρόσωπη που φάνταζε μεταλλαγμένη. Ήταν μια καταθλιπτική υπενθύμιση για το πως οι ταινίες blockbuster μπορούν να "τη βγάλουν καθαρή" αν τα τέρατα είναι αρκετά μεγάλα...