Ξεκίνησα να βλέπω την ταινία με μεγάλες ελπίδες. Δεν υπάρχουν αρκετά ρομαντικά δράματα πια και μου άρεσε που περιγράφηκε ως «μια ιστορία στοιχειωμένης αγάπης». Λοιπόν ... ήταν σαν μια απογοητευτική ιστορία αγάπης για μένα. Χωρίς να κάνω spoilers, η μορφή αυτής της ταινίας περνά μεταξύ του ρομαντικού παρελθόντος και του τρέχοντος χωρισμού των δύο κύριων χαρακτήρων που απεικονίζονται...
Ο Jenkins σκηνοθετεί την προσαρμογή του μυθιστορήματος του '70 του James Baldwin και αυτή γίνεται μια κινηματογραφική ιστορία αγάπης που ακούει την καρδιά, με μια σκληρή αλλά τρυφερή αλήθεια που με άφησε να κλαίω και να χαμογελάω. Πρόκειται για μια καταπληκτική ταινία, τόσο οσμηρή όσο αισθησιακή, διασυνδέοντας αδιάκριτα κοινωνικά ρεαλιστικά θέματα προκατάληψης, καταπίεσης και φυλάκισης...
Aquaman (2018)
Μια σκέτη, παιδιάστικης αντίληψης ανοησία που κατάφερα να παρακολουθήσω μέχρι την 1 ώρα και 15 λεπτά. Και πολύ ξόδεψα από τον χρόνο μου!... Κρίμα για το κάστινγκ και το τρέιλερ το οποίο ενώ σε προϊδέαζε για κάτι καλό ή έστω συμπαθητικό ώστε να ξεχαστείς για μια ώρα και τρία τέταρτα, απεναντίας κάτι τέτοιο δεν ίσχυσε με τίποτα.