Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω λέγοντας ότι αυτή δεν είναι μια «εύκολη» ταινία. Το Ναχίντ είναι ένα ωραίο παράθυρο στη ζωή μιας γυναίκας στην ιρανική κοινωνία, αλλά είναι επίσης ένας ευαίσθητος προβληματισμός για τα διλήμματα και τις κρίσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας, ανεξάρτητα από τον πολιτισμό μας. Υπάρχει ένα είδος καταπιεστικής ατμόσφαιρας σε αυτή...
Για μένα ήταν μία ταινία που περιέγραφε πολύ γλαφυρά τις αγριότητες των ναζί και τις αντιλήψεις τους για την ευγονία, τον εκ γερμανισμό περιοχών που θεωρούσαν δικές τους...χωρίς να παρουσιάζει αγριότητες κτλ. Πολύ καλές οι ερμηνείες, έντονες οι συναισθηματικές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης, όπως η φιλία, ό έρωτας, η αντίσταση, η επιβίωση , ή οργή... Για μένα είναι πολύ ρεαλιστική...
Κτήνος (2017)
Μια ακόμη ταινία που δίνει τη σφραγίδα της και εδραιώνει το επιχείρημα ότι υπάρχουν ακόμα πρωτότυπες ταινίες που γυρίζονται. Όχι μόνο με τις συγκλονιστικές συγκινήσεις και τα ατμοσφαιρικά σκηνικά της, αλλά και με τις αξέχαστες ερμηνείες και τη σκηνοθεσία, πράγματα που δίνουν στο «Κτήνος» μια θέση ανάμεσα στις καλύτερες της χρονιάς του 2018. Η Jessie Buckley είναι εξαιρετική ως...