Από τις πολύ καλές αισθηματικές ταινίες με πρωτότυπο σενάριο και εξαιρετική μουσική. Η αφήγηση της ιστορίας από τον πρωταγωνιστή καθώς παράλληλα εξελίσσονται οι σκηνές της ταινίας δίνει μία μοναδική διάσταση στην εξέλιξη και το νόημα της ιστορίας. Αν και όχι ιδιαίτερα γνωστοί οι πρωταγωνιστές, αποδίδουν τέλεια τους χαρακτήρες που εκπροσωπούν. Ο Άντον Γιέλτσιν είναι πολύ πειστικός...
Μία άλλη εκδοχή του P.S. I Love You, 10 σχεδόν χρόνια μετά. Αν και υποτίθεται οτι είναι πιο σκοτεινό και πιο εκλεπτυσμένο, ξεφεύγοντας από τη ρομαντική κομεντί που είναι το P.S. I Love You, δεν καταφέρνει να γίνει καλύτερο, ούτε καν ισάξιο, καθώς μόλις καταλάβεις τι γίνεται, ξέρεις και την υπόλοιπη ταινία. Θα συμφωνήσω απόλυτα με το προηγούμενο σχόλιο. Η ταινία γρήγορα γίνεται βαρετή...
1945 (2017)
Σχεδόν μέχρι και το τέλος του 1945, ο συγγραφέας και σκηνοθέτης Ferenc Torok κρατά το κοινό στο σκοτάδι σχετικά με τη λογική των χαρακτήρων. Είναι ένα αριστοτεχνικό σενάριο, γεμάτο μυστήριο και προσδοκίες, που κάνει το ρυθμό να φαίνεται αργό. Σταδιακά, ωστόσο, όλα τα κομμάτια και οι ενδείξεις, ταιριάζουν όλα σε αυτήν την ιστορία μετά την περίοδο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου σε μια...