Παρόλο που είναι ακόμα μια χολυγουντιανή ληστεία με ομήρους στα πρότυπα της Σκυλίσιας Μέρας, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε οτι είναι καλοφτιαγμένη, με έξυπνο σενάριο και φυσικά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τις παρουσίες των Ντάνζελ Ουάσινγκτον και Κλάιβ Όουεν και τη σκηνοθεσία του Σπάικ Λι που μας κάνει να προσπαθούμε να μαντέψουμε τι τελικά συμβαίνει σε όλη τη διάρκειά της ταινίας....
Βασισμένη στο μυθιστόρημα της Anna Todd για μια αισθηματική ιστορία δύο κολεγιόπαιδων, πρόκειται για μια σοβαρή ιστορία της πρώτης πραγματικής αγάπης και πρώτης σεξουαλικής εμπειρίας, στην οποία δε συμβαίνει τίποτα για πάρα πολλή ώρα και όταν συμβαίνει, είναι τόσο κουραστικό ώστε να σε κάνει να ξανασκεφτείς τη ζωή σου μέχρι αυτό το σημείο και τι σε ενέπνευσε να χάσεις 105 λεπτά...
Στο Όνομα της Φυλής (2012)
Για μένα ήταν μία ταινία που περιέγραφε πολύ γλαφυρά τις αγριότητες των ναζί και τις αντιλήψεις τους για την ευγονία, τον εκ γερμανισμό περιοχών που θεωρούσαν δικές τους...χωρίς να παρουσιάζει αγριότητες κτλ. Πολύ καλές οι ερμηνείες, έντονες οι συναισθηματικές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης, όπως η φιλία, ό έρωτας, η αντίσταση, η επιβίωση , ή οργή... Για μένα είναι πολύ ρεαλιστική...