Ακόμα μια ταινία που διαδραματίζεται στο Μεξικό με θέμα ναρκωτικά, βία και απαγωγές. Ντελ Τόρο και Χάγιεκ σίγουρα κρατάνε τη ταινία ενδιαφέρουσα. Ο Όλιβερ Στόουν έχει κάνει προσπάθεια αναμφισβήτητα, με την αναμενόμενη λόγω σεναρίου σκληρότητα, με ελαφρές υπερβολές αλλά το όνομα που κουβαλά δεν ανταποκρίνεται στο αποτέλεσμα. Γενικά, πολύ μέτρια
Αν σας άρεσαν άλλες ταινίες του συγγραφέα Nicolas Sparks, αυτή θα την απολαύσετε. Είναι ζεστή και απεικονίζει τι είναι να αγαπάς κάποιον άνευ όρων. Είναι ένα γλυκό και αισθησιακό καρδιοχτύπι ενός νεαρού ζευγαριού που αγωνίζεται να συναντηθεί ενώ ταυτόχρονα ο καθένας ακολουθεί τα όνειρά του. Η Σοφία, θέλει να ακολουθήσει το πάθος της για την τέχνη και ο Λουκ ακολουθεί το πάθος του...
Το Κόκκινο Σπουργίτι (2018)
Το Κόκκινο Σπουργίτι δεν είναι αυτό που φαίνεται και αυτό είναι πραγματικά καλό. Επανενωμένη με τον σκηνοθέτη Φράνσις Λόρενς, η Τζένιφερ Λόρενς φέρνει την πρωταρχική δύναμη σε αυτό το κρύο και σκληρό θρίλερ. Δεν είναι μια ταινία δράσης, καθώς δεν έχει σχεδόν καμία ροή δράσης, αλλά είναι ένα έξυπνο και μελετημένο πολιτικό δράμα. Είναι μία από αυτές τις λίγες ενδιαφέρουσες περιπτώσεις...