Ο Μάκης Παπαδημητρίου είναι πολύ καλός εδώ και ομολογουμένως του πάει ο ρόλος (και φυσιογνωμικά) αυτός. Άλλωστε, αυτός κρατά την ταινία μόνος του στα χέρια του, οι υπόλοιποι είναι απλά κομπάρσοι. Η ιστορία είναι πολύ ενδιαφέρουσα, όσο και το τέλος (πράγμα σπάνιο, αλλά ποιός δεν θα θελε να μάθει τι απέγιναν οι δύο πρωταγωνιστές) αλλά υπάρχουν υπερβολές. Υπάρχει πολύ γυμνό (άχρηστο)...
Η ταινία έχει μερικές στιγμές που μπορείτε να απολαύσετε. Με το μυαλό μου σε ολόκληρο το σενάριο του "κοράλι-στρατόπεδο", νομίζω πως γέλασα λιγότερο από τον μέσο θεατή - δεν ξέρω για τα παιδιά βέβαια! Δεν υπάρχουν αρκετές σκηνές που είναι αρκετά αστείες. Και τέλος, δεν την ένιωσα σαν μια πραγματική ταινία "Μπόμπ ο Σφουγγαράκης" (σε αντίθεση με το "Μπομπ Σφουγγαράκης: Έξω απ' τα...
Θα σε Περιμένω, Πάντα (2016)
Μία άλλη εκδοχή του P.S. I Love You, 10 σχεδόν χρόνια μετά. Αν και υποτίθεται οτι είναι πιο σκοτεινό και πιο εκλεπτυσμένο, ξεφεύγοντας από τη ρομαντική κομεντί που είναι το P.S. I Love You, δεν καταφέρνει να γίνει καλύτερο, ούτε καν ισάξιο, καθώς μόλις καταλάβεις τι γίνεται, ξέρεις και την υπόλοιπη ταινία. Θα συμφωνήσω απόλυτα με το προηγούμενο σχόλιο. Η ταινία γρήγορα γίνεται βαρετή...