Ο φτωχός παλιός καλός Al Pacino έχει περάσει την εποχή που μεσουρανούσε και ο Karl Urban δεν πάει παρακάτω. Η υποκριτική ήταν οριακά αποδεκτή, η ιστορία ήταν πεζή, χωρίς αγωνία και όχι πολύ έξυπνη αν και προσπάθησε τόσο σκληρά να είναι ... ω, και το τέλος - εδώ τι να πούμε - αλλά ο σκηνοθέτης έχει προφανώς αυταπάτες μεγαλοπρέπειας αν νομίζει ότι θα υπάρξει ένα Το Παιχνίδι του Δολοφόνου...
Κάτι πήγαινε να γίνει στην αρχή αλλά μετά ήρθε η απογοήτευση. Ταινία με πιτσιρικάδες για τους ανάλογους θεατές. Πολλές υπερβολές, πολλές τρύπες στο σενάριο που έτσι κι αλλιώς δεν είναι και τίποτα ιδιαίτερο. Η εξέλιξη προβλέψιμη με πολλά κλισέ, του καλού, του κακού, του αστυνομικού. Η γνωστή συνταγή που βλέπουμε εδώ και χρόνια, καμία πρωτοτυπία. Πρώτη προβολή σήμερα στην ΕΡΤ2 που...
Άντζιο: Η Τελευταία Μάχη (1968)
Καλοί ηθοποιοί,σεβασμός στα ιστορικά γεγονότα,η μονομαχια του Ρόμπερτ μιτσαμ με το Γερμανό σκοπευτή στο τέλος είναι όλα τα λεφτά.οι800 περίπου αιχμάλωτοι Ρέιντζερς είναι ο μεγαλύτερος αριθμός κομάντος των συμμάχων που έπιασαν οι Γερμανοί.το αντίο ήταν μοιραιο για το ιταλικό μέτωπο γιατί οι Γερμανοί αναγκάστηκαν να αφήσουν τη γραμμή Γκούσταβ και το οχυρό του καζίνο