Η ατμόσφαιρα είναι βαθιά σκοτεινή με μια μεσαιωνική εκμετάλλευση Ρώσων εργατών σε ένα απαρχαιωμένο εργοστάσιο στα προάστια μιας μικρής βιομηχανικής πόλης. Αν δεν έχετε γεννηθεί με ασημένια κουτάλια στο στόμα σας ή δεν πάσχετε από επιδεινωμένο αυτισμό, θα πρέπει να βρεθείτε αμέσως σε ενσυναίσθηση με αυτό το πλήθος εργατών χωρίς ελπίδα, που επαναστατούν κυρίως λόγω έλλειψης επιλογής...
Για μενα η ταινια υπηρξε ποιητικη ονειρικη με υπεροχες εικονες απο θαλασσα και μεσα σε αυτη τη αμμουδια η πρωταγωνηστρια να περπατα ψαχνωντας για κοχυλια η την αλλαγη της ζωης της . Οι ανθρωποι της εποχης το επαρχιακο περιβαλον του χωριου η πληξη ενος γαμου και ο ερχομος του ερωτα μεσα σε γαλαζιο τουλι που στη συνεχεια βλεπουμε να φευγουν τα χρωμματα και να ερχεται η πραγματικοτητα...
Η Κοινωνία του Χιονιού (2023)
Έχοντας δει πολύ παλιότερα και τις δύο ταινίες με την μοιραία πτήση στις Άνδεις που συγκλόνισε την ανθρωπότητα , αυτή ομολογώ είναι σε άλλο επίπεδο. Λεπτομερέστατη , απεικονίζοντας όσο πρέπει ανάγλυφα και περιγραφικά το δυστύχημα , μεταφέροντας στο 'πετσι' του θεατη την απελπισία αλλα και τον πόνο που κυριαρχούν με ενα τέμπο αφήγησης ''ζωντανό'' ... σε βάζει "μέσα της".... Αξί...