Μια χαριτωμένη ιστορία ενός σύγχρονου σούπερ ήρωα, που από μέθυσος και καταστροφικός, γίνεται ο κλασικός αγαπημένος από τον κόσμο ήρωας. Η ταινία ξεκινά καλά (όσο καλά μπορεί να ξεκινά μια ταινία που ο σούπερ ήρωας είναι ο Γουίλ Σμιθ), αλλά κάπου στη μέση, όταν αποδεικνύεται ότι και η Σαρλίζ Θέρον είναι αντίστοιχα του ίδιου είδους σούπερ ηρωίδα με τον Χάνκοκ, τα πράγματα μπερδεύουν...
Πως και πως περίμενα να δω αυτή την ταινία. Με ένα πολύ εντυπωσιακό τρέιλερ, όπου ολόκληρες πόλεις κινούνταν πάνω στο χώμα, το concept της ταινίας φάνταζε τόσο ενδιαφέρον. Οι προσδοκίες μου εκπληρώθηκαν μόνο για τα 10-15 πρώτα λεπτά. Μετά τα πράγματα μπερδεύτηκαν. Δόθηκε μεγάλη βαρύτητα στις ανούσιες προσωπικές ιστορίες των ηρώων, ενεπλάκησαν χωρίς λόγο κι άλλοι ήρωες και οι εικόνες...
Το Παιχνίδι Του Δολοφόνου (2017)
Ο φτωχός παλιός καλός Al Pacino έχει περάσει την εποχή που μεσουρανούσε και ο Karl Urban δεν πάει παρακάτω. Η υποκριτική ήταν οριακά αποδεκτή, η ιστορία ήταν πεζή, χωρίς αγωνία και όχι πολύ έξυπνη αν και προσπάθησε τόσο σκληρά να είναι ... ω, και το τέλος - εδώ τι να πούμε - αλλά ο σκηνοθέτης έχει προφανώς αυταπάτες μεγαλοπρέπειας αν νομίζει ότι θα υπάρξει ένα Το Παιχνίδι του Δολοφόνου...