Ματ Ντίλον
Πολύ κακό για το τίποτα. Αναμφισβήτητα πολλά μεγάλα ονόματα στο καστ κι αυτός είναι ίσως ο μόνος λόγος να δεις τη ταινία. Ο Ίθαν Χοκ ποτέ δε μου γέμιζε το μάτι, αλλά αυτό είναι προσωπικό. Ο Εντ Χάρις σε ρόλο που ξεφεύγει από τα στάνταρτ του. Η "Βασίλισσα" Γιόβοβιτς πανέμορφη ακόμα και στα 40 της ίσως μένει το μόνο αξιοθέατο σε αυτή τη ταινία
Πραγματικά δεν έχω λόγια γι αυτή τη ταινία. Ποτέ δε συμπαθούσα τον Ράσελ Κρόου - σαν ηθοποιό φυσικά - κι ομολογώ πως αυτή εδώ η ταινία δεν με έκανε να τον συμπαθήσω περισσότερο. Αν εξαιρέσουμε αυτό το υποκειμενικό θέμα ΜΟΥ, η ταινία είναι καταπληκτική καθώς αγγίζει οποιονδήποτε είχε οποτεδήποτε προβλήματα στην οικογένεια (και ποιός δεν είχε δηλαδή!). Το δάκρυ τρέχει άφθονο (και...
Ναυμαχία (2012)
Η Ναυμαχία ή αλλιώς, όταν ο κινηματόγραφος παύει να είναι τέχνη και γίνεται παιχνίδι. Να πούμε για το ταλέντο της Ριάνα; Να πούμε για τον καπετάνιο Λίαμ Νίσον; Για το σενάριο; Ως μοναδική πρωτοτυπία - ίσως άστοχη - είναι η μεταφορά του ομώνυμου παιχνιδιού στη μεγάλη οθόνη , την οποία δε μπορούμε να χειροκροτήσουμε. Τα γραφικά είναι καλά για το 2010, αλλά τίποτα άλλο. Ακόμα μια ταινία...