Ξεκίνησα να βλέπω την ταινία με μεγάλες ελπίδες. Δεν υπάρχουν αρκετά ρομαντικά δράματα πια και μου άρεσε που περιγράφηκε ως «μια ιστορία στοιχειωμένης αγάπης». Λοιπόν ... ήταν σαν μια απογοητευτική ιστορία αγάπης για μένα. Χωρίς να κάνω spoilers, η μορφή αυτής της ταινίας περνά μεταξύ του ρομαντικού παρελθόντος και του τρέχοντος χωρισμού των δύο κύριων χαρακτήρων που απεικονίζονται...
Μια καλή ρομαντική κομεντί από τις δεκάδες που κατακλύζουν κάθε χρόνο τον κινηματογράφο. Ένα πολύ δυνατό καστ κι ένα μάλλον συνηθισμένο αλλά καλά διασκευασμένο σενάριο συνθέτει μια αξιοπρεπέστατη αισθηματική κωμωδία που δεν ανταγωνίζεται για όσκαρ, αλλά βλέπεται το λιγότερο ευχάριστα. Κεντρικός ήρωας ο Στιβ Καρέλ στο ρόλο του απατημένου συζύγου που ζητά την εκδίκησή του αλλά αναπόφευκτα...
Το Κάλεσμα (2013)
Αν και ποτέ δε μου άρεσαν τέτοια ψυχολογικά θρίλερ με πνεύματα κτλ, τη πρώτη φορά που το είδα στο σινεμά είχα μείνει άφωνος. Κάθε φορά που το βλέπω ξανά από τότε, μου κάνει εντύπωση κάθε φορά. Σκηνοθεσία, ήχος, σενάριο, όλα είναι τόσο προσεγμένα. Καμία σχέση με όλα τα υπόλοιπα εμπορικά θρίλερ-τρόμου