Και να ο νικητής των νεανικών ταινιών για το 2012, μια 20-κάτι μουσικο-χορευτική ταινία γύρω από αντίπαλες ομάδες κοριτσιών a cappella που εξελίσεται στο κολέγιο Barden. Αν και προφανώς κινείται στα αμερικανικά πρότυπα τέτοιων ταινιών το καστ κερδίζει το κοινό καθώς τα κορίτσια ως επί το πλείστον, είναι αληθινά αστεία, περίεργα, αυθεντικά και συναρπαστικά. Η μουσική και ο χορός...
Η ταινία έχει ενδιαφέρον εάν την προσεγγίσει ο θεατής με τα μάτια ενός ανθρώπου που ενδιαφέρεται για τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούν τα συστήματα. Ωστόσο θα ήθελα περισσότερο βάθος στα δρώμενα ανάμεσα στην οικογένεια και στην σκιαγράφηση των χαρακτήρων. Η κόρη με την ψυχική διαταραχή φέρει αλλαγές και ανατρέπει δυναμικά που είναι δυσλειτουργικά και δεν πρέπει να προσεγγίζεται...
The Hangover Part III (2013)
Κλασική περίπτωση φθίνουσας πορείας ενός sequel. Όχι πως το πρώτο Hangover ήταν τίποτα ιδιαίτερο (ακόμα μια ιστορία ενός τρελού bachelor), αλλά τέλος πάντων μέσα στη τρέλα του είχε μια πρωτοτυπία. Δύο χρόνια αργότερα βγήκε το Hangover 2 με σαφώς μικρότερη επιτυχία και δύο χρόνια αργότερα αυτό εδώ, το οποίο πάτωσε. Και δεν εννοώ στις εισπράξεις, γιατί εκεί πήγε σχετικά καλά (αυτό...