Ακόμα δεν μπορώ να περιγράψω την κατάσταση του μυαλού μου στο τέλος της ταινίας, ένα μείγμα έντονων καλών και κακών συναισθημάτων που με άφησε χωρίς ανάσα, μια κατάσταση σκέψης που μόνο οι σπουδαιότερες ταινίες μπορούν να σου αφήσουν και αυτή είναι μία από αυτές τις ταινίες! Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα για να συζητήσουμε για την υπόθεση, που σε ένα σχόλιο όπως αυτό είναι απλώς...
Τα πρώτα 50 λεπτά αυτής της δίωρης ταινίας έχουν αρκετά ενδιαφέροντα σημεία όπου κυριαρχούν τα ειδικά εφέ. Βλέπουμε κάθε είδους ακραίων καιρικών καταστροφών που είναι εξαιρετικά δραματικά και εντυπωσιακά - ειδικά για το 2004 - ακόμα κι αν δεν έχουν νόημα. Μετά από τη χιονοθύελλα και το ψύχος, η ταινία καταλήγει σε μια ιστορία ειδυλλίου και επιβίωσης δύο εφήβων που παίζουν οι Jake...
Τσάι στη Σαχάρα (1990)
Αυτή είναι μια από τις αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών. Όμως - και αυτό είναι σημαντικό - το μεγαλύτερο μέρος της εκτίμησής μου πηγάζει από το γεγονός ότι τη παρακολούθησα αρκετές φορές και ότι έχω διαβάσει επίσης το βιβλίο (του Paul Bowles) δύο ή τρεις φορές. Έτσι και τα δύο έργα τέχνης (δεδομένου ότι το βιβλίο είναι σίγουρα ένα έργο τέχνης) τείνουν να συνδυάζονται στο μυαλό...