Μια αηδία για ανώμαλα κι ανήθικα μυαλά,η υπεροχή του τίποτα με τοποθετηση ιστορικων μορφών σε ένα μπαχαλο μπλέντερ ιδεων του ψυχασθενή πληροφοριοδότη της παγκοσμιοποιημένης καθεστηκυίας τάξης των ανόητων εφευρετών της επικείμενης κολάσεως.Δειτε την και θα με θυμηθείτε την στιγμή εκείνη.
Ο Γκάρι Όλντμαν είναι ένας από τους πιο σοβαρά δυνατούς ηθοποιούς της 7ης τέχνης και επιτέλους μετά από 35 χρόνια καριέρας στον κινηματογράφο κερδίζει το πρώτο του Όσκαρ σε αυτή τη ταινία. Αν ήταν στο χέρι μου βέβαια, θα του το έδινα τριάντα χρόνια πριν, στην αξέχαστη ερμηνεία του στο Λεόν, το αριστούργημα του Λικ Μπεσόν. Δε θα έλεγα το ίδιο και για το Η Πιο Σκοτεινή Ώρα, το οποίο...
Η Ιστορία της Ναχίντ (2015)
Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω λέγοντας ότι αυτή δεν είναι μια «εύκολη» ταινία. Το Ναχίντ είναι ένα ωραίο παράθυρο στη ζωή μιας γυναίκας στην ιρανική κοινωνία, αλλά είναι επίσης ένας ευαίσθητος προβληματισμός για τα διλήμματα και τις κρίσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας, ανεξάρτητα από τον πολιτισμό μας. Υπάρχει ένα είδος καταπιεστικής ατμόσφαιρας σε αυτή...