Παραμυθάκι, αλλά τουλάχιστον ευχάριστο παραμυθάκι καθώς έχουμε δει χειρότερες μεταφορές υπερηρώων της DC Comics στη μεγάλη οθόνη. Γενικά, η ταινία είναι προσεγμένη, με πολλά δυνατά εφέ, δύο λαμπερούς (για το σενάριο) ήρωες και πολλές ιδανικά πλασμένες αμαζόνες! Το σενάριο, ομολογώ, είναι αρκετά ευφάνταστο αν και προβλέψιμο από ένα σημείο και μετά, όπως συνηθίζεται σε ταινίες τέτοιου...
Σε καμιά περίπτωση δε μπορείς να πεις οτι είναι αδιάφορη. Αν και υπολείπεται της πρωτοτυπίας και της πλοκής της ομώνυμης και πρωτότυπης ταινίας του 1995, στέκεται αξιοπρεπέστατα χωρίς ιδιαίτερες ερμηνείες (άλλωστε πρόκειται για περιπέτεια) αλλά με πολλά χορταστικά εφέ. Ο Ντουέιν Τζόνσον έχοντας ήδη παίξει σε αρκετές - παρόμοιες συνήθως - ταινίες, φαίνεται να έχει ξεπεράσει τα πρώτα...
Το Τέλειο Χτύπημα (2013)
Ακόμα δεν μπορώ να περιγράψω την κατάσταση του μυαλού μου στο τέλος της ταινίας, ένα μείγμα έντονων καλών και κακών συναισθημάτων που με άφησε χωρίς ανάσα, μια κατάσταση σκέψης που μόνο οι σπουδαιότερες ταινίες μπορούν να σου αφήσουν και αυτή είναι μία από αυτές τις ταινίες! Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα για να συζητήσουμε για την υπόθεση, που σε ένα σχόλιο όπως αυτό είναι απλώς...