Δεν κατάλαβα τι ήθελε να πει ο σκηνοθέτης με αυτήν την ταινία, γιατί τίποτα δεν φτάνει στο τέλος του. Το θέμα και η ιδέα είναι καλά, ωστόσο δεν μου άρεσε ο τρόπος με τον οποίο η ιστορία αναπτύσσεται: οι χαρακτήρες δεν είναι καλά οριοθετημένοι και τα συμπεράσματα ασαφή. Η σχέση της Emma Thompson και του αγοριού που πάσχει από λευχαιμία είναι κι αυτή ασαφής, όπως φαίνεται να είναι...
Ειλικρινά δεν βλέπω κάποιο μυστήριο, δεδομένου ότι πολλά - πάρα πολλά - αποκαλύπτονται από την αρχή. Όλη η ένταση στεγνώνει. Δεν υπάρχει δράμα στο δράμα. Η μόνη έκπληξη είναι ότι κάθε αρσενικός ρόλος είναι κι ένας υποψήφιος δολοφόνος-απατεώνας. Ακόμη και η μια μοναδική μεγάλη έκπληξη αποκαλύπτεται πολύ πριν αποκαλυφθεί. Δεν υπάρχει καμία σκέψη για το σενάριο. Η πρώτη χαζή σκηνή...
Hunter Killer (2018)
Αυτή η ταινία δεν φτάνει ποτέ στα ύψη ή θα έπρεπε να είναι ο απόλυτος πα΄τος του πιο αριστοτεχνικού The Hunt for Red October. Ο Γκάρι Όλντμαν ροκανίζει το τοπίο ως ο γέρος στρατιωτικός που στην πραγματικότητα εμφανίζεται ως ένας ανίκανος πολέμαρχος. Ο Τόμπι Στίβενς, ο οποίος συνήθως ασχολείται με κομψούς ρόλους, παίζει έναν μάτσο αρχηγό ειδικών επιχειρήσεων. Δεν αφήνει κανένα κλισέ...