Η Ναυμαχία ή αλλιώς, όταν ο κινηματόγραφος παύει να είναι τέχνη και γίνεται παιχνίδι. Να πούμε για το ταλέντο της Ριάνα; Να πούμε για τον καπετάνιο Λίαμ Νίσον; Για το σενάριο; Ως μοναδική πρωτοτυπία - ίσως άστοχη - είναι η μεταφορά του ομώνυμου παιχνιδιού στη μεγάλη οθόνη , την οποία δε μπορούμε να χειροκροτήσουμε. Τα γραφικά είναι καλά για το 2010, αλλά τίποτα άλλο. Ακόμα μια ταινία...
Επιτρέψτε μου να πω ότι μόνο η πρώτη ώρα αυτής της ταινίας με είχε κολλημένοι και απλώς ήξερα ξεπερνά την προκάτοχό της όσον αφορά την ιστορία και την δράση. Μετά από περίπου 2 ώρες άρχισα να αναρωτιέμαι πότε ή αν θα υπάρξει κορύφωση. Κάποιες σκηνές έμοιαζαν να διαρκούν πάρα πολύ. Πραγματικά δεν χρειαζόμασταν όλες τις σκηνές του Peter B. Parker και του παιδιού του. Εγώ προσωπικά...
Η Ζωή του Πι (2012)
Χωρίς μεγάλα ονόματα και μεγάλα σκηνικά, πρόκειται για μια ταινία για την οποία έγιναν πολλές συζητήσεις και πολλές αποκρυπτογραφήσεις. Πνιγμένη στον συμβολισμό, θα σας συναρπάσει ή θα σας απογοητεύσει καθώς προς το τέλος μαθαίνετε τι είναι τι. Το σίγουρο είναι οτι θα σας εκπλήξει