Δεν πρόκειται να μιλήσω για την ταινία ως ταινία γιατί κατά τη γνώμη μου είναι άσκοπο. Όλοι γνωρίζουμε την ιστορία. Επώδυνη, πικρή, μελαγχολική. Αυτό που δεν γνωρίζαμε, αυτό που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε είναι αυτό που ήταν στο μυαλό του Joe Paterno. Τώρα έχουμε μια εύλογη, βαθιά ανθρώπινη εκδοχή της, στα μάτια του Al Pacino. Είδα έναν αξιοπρεπή άνθρωπο της γενιάς του να αντιμετωπίζει...
Η ταινία είναι όντως χάλια. Έχουν μπερδέψει ιστορία με φαντασία και εξωπραγματικούς χαρακτήρες κάνοντας το ένα πράγμα που δεν έχει καμία σχέση με την ιστορία της αρχαίας Αιγύπτου. Όλα είναι οπτικά εφέ, τα πάντα είναι γυρισμένα σε στούντιο και σαν να μην έφτανε αυτό, είναι και κακοφτιαγμένα. Για τους ηθοποιούς τι να λέμε... είναι πραγματικά για γέλια. Υπάρχει κάτι καλό στην ταινία;...
Οι Άθλιοι (1998)
Όταν μιλάμε για κλασικές ταινίες, μιλάμε για το Οι Άθλιοι. Βασισμένη στο ομώνυμο και πασίγνωστο βιβλίο του Βίκτωρ Ουγκώ, πρόκειται για μια ταινία που κυκλοφόρησε δεκάδες φορές για 100 χρόνια, από το 1912 μέχρι το 2012. Αυτή εδώ, είναι μάλλον από τις καλύτερες εκδοχές της, με Λίαμ Νίσον και Τζέφρει Ρας να γεμίζουν απλόχερα τις σκηνές (αν και όχι τόσο έμπειροι τότε). Η ιστορία αναμφίβολα...