Δεν έχω σταματήσει πολλές ταινίες το πρώτο μισάωρο, αλλά αυτή πραγματικά το άξιζε! Ο εντελώς ατάλαντος Τζεράρντ Μπάτλερ, μια κακή προσαρμογή ενός χιλιοπαιγμένου σεναρίου καταστροφής, σενάριο με γελοία προβλέψιμες καταστάσεις και άλλα πολλά, συνιστούν μια από τις πολύ κακές ταινίες επιστημονικής φαντασίας τα τελευταία χρόνια. Δικαιωματικά παίρνει τη πρώτη θέση που είχε μέχρι τώρα...
Είδα την ταινία λίγο πριν τα μεσάνυχτα στο θέατρο, με πολύ λίγο κόσμο... προφανώς, το στυλ της ταινίας δεν είναι το γνωστό εμπορικό, που τρέχουν όλοι σαν τα πρόβατα... Τέλος πάντων, η ταινία έχει νόημα, έχει βάθος και απόκριση στον θεατή και από εκείνη την ημέρα νιώθω τα συναισθήματα της ταινίας ανεξάρτητα από τα διάφορά της προβλήματα, τα οποία συνοψίζονται στο βάθος των αγώνων...
Αττίλας, ο Κατακτητής (2001)
Το Χόλιγουντ κατακρεουργώντας την ιστορία μας παρουσιάζει ακόμα μια φορά τον ατάλαντο Τζεράρντ Μπάτλερ στον ρόλο ενός ιστορικού ήρωα, αυτή τη φορά ως τον Ούνο βασιλιά του 5ου αιώνα μ.Χ. Καμία αληθοφάνεια σε όλα τα επίπεδα, από τα κοστούμια μέχρι τους διαλόγους. Εντάξει, μια ακόμα παραγωγή για το Box Office, αλλά γιατί τον Τζεράρντ Μπάτλερ;;; Γιατί;;;