Μια ταινία που μόνο Αμερικάνοι μπορούν να τη δουν και μάλιστα όχι οποιοιδήποτε, αλλά αυτοί που είναι σχετικοί με τα lobbies και την οικονομία. Θέτοντάς το αντίστροφα, αυτή η ταινία δεν είναι για κανέναν άλλον, εκτός από κάποιους Αμερικανούς! Ατέλειωτοι διάλογοι, δύσκολοι διάλογοι και έννοιες, ονόματα και ορολογίες που μόνο ένας Αμερικανός πολιτικός μπορεί να καταλάβει. Τη κλείνεις...
Ο Ρίτσαρντ Γκιρ ξεκινώντας με αυτή τη γελοία περούκα δεν πείθει για τίποτα από όλα αυτά που υποδύεται. Ποτέ δεν τον είχα σε ιδιαίτερη εκτίμηση ως ηθοποιό καθώς το όνομα του το απέκτησε κυρίως με χαζό ταινίες και όλες οι ταινίες που έχει κάνει τα τελευταία χρόνια προδίδουν φανταχτερά την έλλειψη ερμηνευτικού κύρους. Η ταινία ακολουθεί την τύχη του πρωταγωνιστή της. Ένα συνηθισμένο...
Το Τρένο του Μεσονυχτίου (2008)
Οι θαυμαστές αυτού του διηγήματος του Clive Barker μπορεί να είναι ευχαριστημένοι. Ο σεναριογράφος και ο σκηνοθέτης δεν άλλαξαν σχεδόν τίποτα από την ιστορία, απλά πρόσθεσαν και επέκτειναν ορισμένα κομμάτια για να γεμίσει ο χρόνος (η αρχική ιστορία είναι με δυσκολία τριάντα σελίδες). Όλα τα υπερφυσικά στοιχεία υπάρχουν, όπως υπάρχει και αρκετός τρόμος και αίμα. Ο Leon είναι ένας...