Γιατί κάθε φορά που υπάρχει μια νέα επιτυχημένη ταινία, θα πρέπει μετά από λίγο να κάνουν μια συνέχεια της; Το "Δεν έχω ξεχάσει το περσινό καλοκαίρι" επαναλαμβάνει σχεδόν τα πάντα από το πρωτότυπο, συν/πληνκάποια μέλη του καστ. Ελπίζω απλώς να μην κάνουν άλλη μια ταινία του στυλ "Ξέρω τι έκανες". Όχι μόνο δεν υπάρχει τίποτα που μπορούν να προσθέσουν στην ιδέα, αλλά και ο τίτλος...
Μια υπερπαραγωγή που κόστισε 100 εκ. δολάρια, γυρίστηκε πραγματικά σε ένα σοβιετικό υποβρύχιο, το K-77 και βασίζεται στα πραγματικά γεγονότα του 1961. Η ιστορία έχει αρκετές ομοιότητες με το προγενέστερο και πασίγνωστο Το Κυνήγι του Κόκκινου Οκτώβρη του 1990 με ίδια μηνύματα που αφορούν τις τακτικές του τότε Σοβιετικού κράτους . O Χάρισον Φορντ και ο Λίαμ Νίσον δε πείθουν οπτικά...
Το Παιχνίδι Του Δολοφόνου (2017)
Ο φτωχός παλιός καλός Al Pacino έχει περάσει την εποχή που μεσουρανούσε και ο Karl Urban δεν πάει παρακάτω. Η υποκριτική ήταν οριακά αποδεκτή, η ιστορία ήταν πεζή, χωρίς αγωνία και όχι πολύ έξυπνη αν και προσπάθησε τόσο σκληρά να είναι ... ω, και το τέλος - εδώ τι να πούμε - αλλά ο σκηνοθέτης έχει προφανώς αυταπάτες μεγαλοπρέπειας αν νομίζει ότι θα υπάρξει ένα Το Παιχνίδι του Δολοφόνου...