Μετα δυσκολίας μπορώ να χαρακτηρίσω την ταινία οικογενειακή, αφού το σενάριο πείθει ηλικίες με μονοψήφιο νούμερο. Ούτε και ο προφανής συμβολισμός της κούκλας πείθει. Προφανώς στην Αμερική το μοτίβο δουλεύει, αφού πληρώθηκαν τόσα μεγάλα ονόματα για να συμμετέχουν. Θα την έβλεπα μόνο παραμονή Χριστουγέννων το μεσημέρι με τη μικρή μου κόρη στα πρόθυρα ύπνου. Τίποτα παραπάνω
Παραμυθάκι, αλλά τουλάχιστον ευχάριστο παραμυθάκι καθώς έχουμε δει χειρότερες μεταφορές υπερηρώων της DC Comics στη μεγάλη οθόνη. Γενικά, η ταινία είναι προσεγμένη, με πολλά δυνατά εφέ, δύο λαμπερούς (για το σενάριο) ήρωες και πολλές ιδανικά πλασμένες αμαζόνες! Το σενάριο, ομολογώ, είναι αρκετά ευφάνταστο αν και προβλέψιμο από ένα σημείο και μετά, όπως συνηθίζεται σε ταινίες τέτοιου...
7 Ευχές (2000)
Ο Fraser μας έχει συνηθίσει σε τέτοιου είδους ελαφρές χαζοκωμωδίες. Σε αυτήν εδώ πρωταγωνιστεί σε ένα πολύ παλιό και χιλιοπαιγμένο σενάριο, αυτό στο οποιο πουλάει την ψυχή του στο διάβολο. Χαριτωμένη και εύπεπτη η ταινία, μας βοηθάει να περάσουμε ευχάριστα τη μιάμιση ώρα που διαρκεί. Πανέμορφη η Ελίζαμπεθ Χάρλεϊ (αυτή και η Κίρα Νάιτλι νομίζω ότι είναι οι πιο όμορφες ηθοποιοί του...