Ένα εξαιρετικό ψυχολογικό θρίλερ από τον μετρ Μάρτιν Σκορσέζε, με τρεις μεγάλους ηθοποιούς (Ντι Κάπριο, Ράφαλο, Κίνγκσλει) με Χιτσκοκική ατμόσφαιρα και μια μεγάλη ανατροπή στο τέλος που μας κάνει να θέλουμε να γυρίσουμε τη ταινία από τη αρχή και να τη ξαναδούμε με τα νέα δεδομένα. Όντως, στα 3/4 της ταινίας, ενώ νομίζουμε οτι έχουμε καταλάβει τι γίνεται, τα πράγματα μπερδεύονται...
Προφανώς ο τίτλος παραπέμπει στο γνωστό σύνδρομο της Στοκχόλμης όπου τα θύματα απαγωγών αναπτύσσουν κάποια συμπάθεια προς τους απαγωγείς τους. Δεν μπορώ να πω ότι η ταινία ήταν κακή αλλά είχε κάποια λογικά κενά και κυρίως το ερώτημα πως δεν βρήκε κάποιο τρόπο η Τερέζα πάλμερ να διαφύγει από το σπίτι στο οποίο ήταν περιορισμένη, καθώς και το όχι τόσο ξεκάθαρο τέλος του απαγωγέα....
Ο Ζωολογικός Μας Κήπος (2011)
"Ξέρεις, μερικές φορές το μόνο που χρειάζεσαι είναι είκοσι δευτερόλεπτα τρελού θάρρους. Κυριολεκτικά είκοσι δευτερόλεπτα απλά ντροπιαστικής γενναιότητας. Και σου υπόσχομαι οτι κάτι υπέροχο θα προέλθει από αυτό" Η ζωή του Benjamin Mee (Damon) αρχίζει να καταρρέει. Η γυναίκα του πέθανε, ο γιος του αποβλήθηκε από το σχολείο και εκείνος εγκατέλειψε τη δουλειά του. Με την ελπίδα να ξεκινήσουν...