Μια ταινία που μόνο Αμερικάνοι μπορούν να τη δουν και μάλιστα όχι οποιοιδήποτε, αλλά αυτοί που είναι σχετικοί με τα lobbies και την οικονομία. Θέτοντάς το αντίστροφα, αυτή η ταινία δεν είναι για κανέναν άλλον, εκτός από κάποιους Αμερικανούς! Ατέλειωτοι διάλογοι, δύσκολοι διάλογοι και έννοιες, ονόματα και ορολογίες που μόνο ένας Αμερικανός πολιτικός μπορεί να καταλάβει. Τη κλείνεις...
Ο συγγραφέας-σκηνοθέτης Σαντιάγκο Μίτερ συνεχίζει να επιδεικνύει έντονο ενδιαφέρον για την πολιτική, μετά το εντυπωσιακό πρώτο του δημιούργημα, The Student, για τις φοιτητικές εκλογές στο Μπουένος Άιρες και το Paulina, για την πολιτική αφύπνιση μιας γυναίκας στην ύπαιθρο. Αλλά ο ατυχής χρόνος δεν είναι το μόνο προβληματικό θέμα με την ταινία, η οποία δεν καταφέρνει ποτέ να διατυπώσει...
Ο Ναυαγός (2000)
Δύσκολο να έπαιρνε το όσκαρ τελικά ο Τομ Χανκς. Όχι γιατί ο ρόλος ενός καθημερινού ανθρώπου που γίνεται ναυαγός δε του ταίριάζε, αλλά γιατί η ερμηνεία του δεν είναι ιδιαίτερη. Προσωπικά μου άρεσε το κλίμα της ταινίας και ειδικά τα πρώτα 30' που έχουν περισσότερη δράση και αγωνία. Δύσκολο επίσης να μην έχει δει κάποιος τη ταινία, καθώς είναι πολυπαιγμένη σ αυτά τα 18 χρόνια που έχει...