Αυτή η ταινία έχει όμορφη οπτική για τους θεατές: τα κοστούμια και τα σκηνικά κόβουν την ανάσα και η κινηματογράφηση είναι εντυπωσιακή. Αλλά είχα κάποια ανάμεικτα συναισθήματα όταν τελείωσε κι αυτό οφειλόταν εν μέρει στο σενάριο, που κατά διαστήματα φαινόταν βαρετό, με επιφανειακούς διαλόγους και κάποια απότομα άλματα στο χρόνο, με τα οποία προσπάθησαν να ξεπεράσουν ανεπιτυχώς...
Πρόκειται για ένα θρίλερ που χτίζεται πολύ αργά. Πραγματικά αργό, τόσο αργό, που κάποιοι θα βαρεθούν. Και κάποιοι δεν θα φτάσουν ούτε στο τέλος. Προφανώς είναι θέμα γούστου. Ακόμη και το τέλος είναι χαμηλών τόνων και δεν θα ικανοποιήσει όλους, αν και είναι ένας έξυπνος τρόπος να τελειώσει μια ταινία, που πραγματικά με άφησε με το στόμα ανοιχτό! Ο Μάρτιν Σκορσέζε μπορεί να μας έχει...
Κολύμπα ή Αλλιώς Βυθίσου (2018)
Φέτος, οι σινεφίλ θα έχουν την ευκαιρία να απαντήσουν σε μία από τις πιο πιεστικές ερωτήσεις της εποχής μας: ποιος φαίνεται καλύτερα με μαγιό, ο Rob Brydon ή ο Mathieu Amalric; Ναι, ακριβώς όπως είχαμε ταυτόχρονα δύο ταινίες καταστροφών για ηφαίστεια το 1997 (Ηφαίστειο και Η Κορυφή του Δάντη) και δύο ταινίες sci-fi για αστεροειδείς το 1998 (Αρμαγεδδων και Ολεθρια Συγκρουση), έτσι...