Η αλήθεια είναι ότι έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στα γραφικά, τα οποία είναι πολύ αληθοφανή. Εκτός ίσως από τη σκηνή του Τζόνσον και της γυναίκας του μέσα στο φουσκωτό στο πλημμυρισμένο Σαν Φρανσίσκο, όπου φαίνεται η ένθεση των χαρακτήρων στη σκηνή. Εκτός από αυτό, δεν υπάρχει κινηματογραφικά τίποτα άλλο να προσέξουμε, καθώς σενάριο, πλοκή, ηθοποιία είναι παντελώς αδιάφορα
Από τις πολύ λίγες φορές που σε αστυνομικό θρίλερ, ο "κακός" δεν συλλαμβάνεται ή δεν σκοτώνεται ή τέλος πάντων δεν αποδίδεται δικαιοσύνη. Πρόκειται για την αληθινή ιστορία του κατά συρροή δολοφόνου Ζόντιακ που για μια δεκαετία απασχολούσε τις αρχές της Καλιφόρνιας τη δεκαετία του '70. Η ταινία είναι ομολογουμένως κυρίως δραματική καθώς ξετυλίγει σε βάθος τις ζωές και τους χαρακτήρες...
Το Κάλεσμα (2013)
Αν και ποτέ δε μου άρεσαν τέτοια ψυχολογικά θρίλερ με πνεύματα κτλ, τη πρώτη φορά που το είδα στο σινεμά είχα μείνει άφωνος. Κάθε φορά που το βλέπω ξανά από τότε, μου κάνει εντύπωση κάθε φορά. Σκηνοθεσία, ήχος, σενάριο, όλα είναι τόσο προσεγμένα. Καμία σχέση με όλα τα υπόλοιπα εμπορικά θρίλερ-τρόμου