Με ένα σχεδόν απροσφώνητο επώνυμο και μια "παχιά" αυστριακή προφορά, που να πίστευε ποτέ κανείς ότι ένας απλός bodybuilder από ένα μικρό ευρωπαϊκό χωριό θα γίνει ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια του Χόλιγουντ, θα παντρευτεί κάποια από την κυρίαρχη οικογένεια Κένεντι, θα καταφέρει να κάνει μια τεράστια περιουσία μέσω έξυπνων επενδύσεων και μια μέρα θα γινόταν ο κυβερνήτης της Καλιφόρνια;...
Ο σκηνοθέτης Budreau κάνει μια πολύ ασυνήθιστη προσέγγιση στο θρίλερ της ομηρίας κάνοντας μια ταινία που δεν είναι πραγματικά τόσο συναρπαστική. Δε μοιάζει με το Σκυλίσια Μέρα με τον Αλ Πατσίνο, αλλά περισσότερο σε μια μελέτη χαρακτήρα του οποίου το έγκλημα κατέληξε να αλλάξει όχι μόνο την κατανόηση της εγκληματικής ομηρίας, αλλά και της σύγχρονης λαϊκής γλώσσας. Ο καθένας ξέρει...
Δεν Έχω Ξεχάσει το Περσινό Καλοκαίρι (1998)
Γιατί κάθε φορά που υπάρχει μια νέα επιτυχημένη ταινία, θα πρέπει μετά από λίγο να κάνουν μια συνέχεια της; Το "Δεν έχω ξεχάσει το περσινό καλοκαίρι" επαναλαμβάνει σχεδόν τα πάντα από το πρωτότυπο, συν/πληνκάποια μέλη του καστ. Ελπίζω απλώς να μην κάνουν άλλη μια ταινία του στυλ "Ξέρω τι έκανες". Όχι μόνο δεν υπάρχει τίποτα που μπορούν να προσθέσουν στην ιδέα, αλλά και ο τίτλος...