Δίνω 4 αστέρια για τις σεζόν S1-S8. Είναι τόσο αστείες ακόμα κι αν τα βλέπεις σε επανάληψη. Για να είμαι ειλικρινής, χωρίς τον Τσάρλι, δεν μπορώ να παρακολουθώ ούτε ένα επεισόδιο του S9 και αποφάσισα να σταματήσω εκεί. Αυτή η σειρά τώρα έχει πεθάνει για μένα. Προτιμώ να βλέπω τις προηγούμενες 8 σεζόν ξανά και ξανά. Ο Άστον Κούτσερ δυστυχώς δεν μπορεί να αντικαταστήσει το Τσάρλι...
Παρά τη προβλέψιμη ιστορία και τον κλισέ ρομαντισμό, μετά από ώρα και σε μεγάλο βαθμό χάρη στην εμφάνιση του νεαρού αστεριού της Josephine Langford, η ταινία θα σταθεί όρθια. Καθώς η Tessa, η Langford δηλαδή, εμφανίζεται σχεδόν σε κάθε σκηνή και με την κάμερα να βρίσκεται συνεχώς στο πρόσωπό της, μεταδίδει ένα ειλικρινές μείγμα αυτοσυγκράτησης και πείνας για νέες εμπειρίες, εμπιστοσύνης...
Στο Βαθύ Γαλάζιο (2017)
Ξεκίνησα να βλέπω την ταινία με μεγάλες ελπίδες. Δεν υπάρχουν αρκετά ρομαντικά δράματα πια και μου άρεσε που περιγράφηκε ως «μια ιστορία στοιχειωμένης αγάπης». Λοιπόν ... ήταν σαν μια απογοητευτική ιστορία αγάπης για μένα. Χωρίς να κάνω spoilers, η μορφή αυτής της ταινίας περνά μεταξύ του ρομαντικού παρελθόντος και του τρέχοντος χωρισμού των δύο κύριων χαρακτήρων που απεικονίζονται...