Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω λέγοντας ότι αυτή δεν είναι μια «εύκολη» ταινία. Το Ναχίντ είναι ένα ωραίο παράθυρο στη ζωή μιας γυναίκας στην ιρανική κοινωνία, αλλά είναι επίσης ένας ευαίσθητος προβληματισμός για τα διλήμματα και τις κρίσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας, ανεξάρτητα από τον πολιτισμό μας. Υπάρχει ένα είδος καταπιεστικής ατμόσφαιρας σε αυτή...
Υπάρχει μια ατάκα της Kristin Scott Thomas στην ταινία που λέει "Χρειαζόμαστε μια καλή ιστορία για τη Μέση Ανατολή που δεν θα έχει εκρήξεις"! Σοβαρά τώρα, το "Ψαρεύοντας Σολομούς στη Υεμένη" είναι απλά απολαυστικό για να το παρακολουθήσετε. Έχω να δω ταινία με τέτοια ευχαρίστηση από το "Hugo". Αυτό που το καθιστά τόσο απολαυστικό είναι η αίσθηση του χιούμορ, η χιουμοριστική ασέβεια...
Πάμπτωχοι Α.Ε. (2000)
Συγκινητικό να βλέπεις παλιούς φίλους σου που δούλευαν οδηγοί στην εταιρεία κάδων ανακύκλωσης "Κ. Κωστούλας ΑΕΒΕ" εκείνη την περίοδο βέβαια ήμουν οδηγός στην εταιρεία "Βιοχαρτική ΑΒΕΕ" που δείχνει στο τέλος το εργοστάσιο αλλά ξυπνά πολλές αναμνήσεις από τις παλιές αγνές εποχές.