Μία από τις πιο ασυναγώνιστα βαρετές και αδιάφορες ταινίες καταστροφών που έχει δει ποτέ ο κινηματογράφος. Κάνει την ομολογουμένως μέτρια και προβλέψιμη αντίστοιχη ταινία ηφαιστείου - το Η Κορυφή του Δάντη - να μοιάζει με αριστούργημα. Η ίδια η ιστορία είναι αδύναμη και όλες οι αμερικανικές ανοησίες και τα κλισέ του Χόλιγουντ σε κάνουν να αναρωτιέσαι γιατί σπαταλάς τον χρόνο σου...
Αυτή η ταινία δεν έχει και τόσο ενδιαφέρουσα υπόθεση, δεν είναι επαρκώς σκηνοθετημένη, ορισμένοι ηθοποιοί κακώς επιλέχθηκαν για να παίξουν σ' αυτή την ταινία. Είναι μια μέτρια ταινία. Εάν κανείς τη συγκρίνει με άλλες πολεμικές ταινίες τού παρελθόντος, μετά βίας θα έβαζε βαθμό 1 ή 2. Εάν κανείς τη συγκρίνει με άλλες πολεμικές ταινίες που βγαίνουν τα τελευταία χρόνια, ίσως να έβαζε...
Δια Πυρός και Σιδήρου (2004)
Τι να πούμε γι αυτή τη ταινία...Ο Ντένζελ Ουάσινγκτον στα καλύτερά του με το παιδί-θαύμα Ντακότα Φάνινγκ, καταιγιστική δράση και μοντάζ που ζαλίζει. Δράμα, δράση και αγωνία από την αρχή μέχρι το τέλος. Και από τις λίγες φορές που το τέλος δεν είναι και τόσο happy. Με λίγα λόγια, εξαιρετική