Σε ότι με αφορά, αυτή ήταν μια από τις καλύτερες παραγωγές του Γούντι Άλεν εδώ και χρόνια. Ασχολείται με ανθρώπους Ιταλούς και Αμερικανούς εγκλωβισμένους σε ποικίλες καταστάσεις στην αιώνια πόλη. Δεν είναι μόνο οι αστείες καταστάσεις, αλλά μπορούμε πραγματικά να καταλάβουμε πώς αυτοί οι άνθρωποι ξεφεύγουν από τις αντιπαραθέσεις για να ζήσουν μια κανονική ζωή. Από το απλό ζευγάρι...
Το Sense8, από μόνο του, είναι ακριβώς αυτό που θα περίμενε κανείς από τα έργα του Wachowskis όπως το Matrix ή το Cloud Atlas: μια φιλοσοφική ματιά στο πώς συνδέονται τα ανθρώπινα όντα και τι συνεπάγονται οι ανθρώπινες συνδέσεις. Στην περίπτωση του Sense8, αυτές οι συνδέσεις είναι τηλεπαθητικής φύσης, με οκτώ άτομα από όλο τον κόσμο να μπορούν να αισθάνονται και να βιώνουν τη ζωή...
Η Παγίδα του Χρόνου (2017)
Καλή η υπόθεση, διαβάζοντας τη περίληψη περιμένεις να δεις κάτι ενδιαφέρον. Αλλά μετά από λίγο ανακαλύπτεις οτι η παραγωγή έβαλε ως πρωταγωνιστές μισή ντουζίνα πιτσιρίκια και η ταινία από περιπέτεια γίνεται παιδική. Με άλλα λόγια, το σενάριο κάηκε. Και παρά τη καλή σχετικά βαθμολογία και τα θετικά σχόλια που υπάρχουν, η ταινία απευθύνεται σε ένα μικρό εύρος κοινού με μέσο όρο ηλικίας...