Την είδα χθες. Δε ξέρω από που προκύπτει αυτό το 6.7 της βαθμολογίας. Οι βασικοί χαρακτήρες ήταν σχεδόν αδιάφοροι, ακόμα και ο Χόπκινς υποτονικός. Η πρωταγωνίστρια Τζούλια Στάιλς σαν να μην υπήρχε στη ταινία. Το μόνο αξιοσημείωτο νομίζω ήταν το βαρύ mood της ταινίας, το οποίο λόγω του καιρού που εξελισοταν η ταινία, ήταν όντως "βαθύ" δραματικό
Η ταινία ακολουθεί τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στην εξερεύνηση του θανάτου και στον εορτασμό της ζωής και τελικά καταφέρνει να είναι και τα δύο. Ο Lucky είναι ένας χαρακτήρας που στην αρχή δεν ενδιαφερόταν καθόλου για τη θνησιμότητα του. Δεν το σκέφτηκε γιατί δεν χρειάστηκε. Αλλά όταν τα σημάδια της μεγάλης ηλικίας αρχίζουν να εμφανίζονται, ο Lucky δεν μπορεί παρά να δει τον θάνατο...
The Pacific (2010)
Πρώτα απ' όλα είμαι οπαδός του πρώτου "Στη Πρώτη Γραμμή", μιας κι εδώ έχουμε προφανώς κάτι αντίστοιχο και μεταγενέστερο. Αναρωτιέμαι πως το The Pacific έχει πάει τόσο λάθος. Πρώτον, ανάπτυξη χαρακτήρων, δεν υπάρχει. Δεν γνωρίζουμε τους χαρακτήρες και έτσι δεν μας ενδιαφέρει όταν αρχίζουν να πεθαίνουν. Δεύτερον, αρκεί ένα πολυβόλο και οι Ιάπωνες κάνουν τα υπόλοιπα (σκοτώνονται δηλαδή)...