Η ταινία είναι αρκετά ερωτική όπως υποδεικνύει και το εξώφυλλο, αλλά με έναν περίεργο τρόπο. Δεν πρόκειται για αυτό που λέμε αποχρώσεις του γκρι, αλλά για έλεγχο και εξουσία πάνω σε κάποιον άλλο. Αφορά επίσης την αγάπη και το πώς σχετιζόμαστε μεταξύ μας - ή όχι. Είμαστε αποσυνδεδεμένοι, ακόμα κι όταν είμαστε τόσο κοντά και δήθεν σούπερ συνδεδεμένοι ; Υπάρχει περίπτωση να συμβεί....
Δύσκολα πήρα την απόφαση να τη δω κι ακόμα πιο δύσκολα αφότου είδα το τρέιλερ. Δε λέω, να υποστηρίξουμε τις ελληνικές παραγωγές, αλλά μέχρι ένα σημείο. Ομολογουμένως το καστ αποτελείται από πολλά και μεγάλα ονόματα, όπως συνηθίζεται στις νέες ελληνικές κωμικές ταινίες, αλλά υπάρχει σοβαρή έλλειψη σεναρίου, κινηματογραφικής σοβαρότητας και έξυπνου χιούμορ. Δεν θα σας κρύψω οτι είδα...
Το Κάλεσμα (2013)
Αν και ποτέ δε μου άρεσαν τέτοια ψυχολογικά θρίλερ με πνεύματα κτλ, τη πρώτη φορά που το είδα στο σινεμά είχα μείνει άφωνος. Κάθε φορά που το βλέπω ξανά από τότε, μου κάνει εντύπωση κάθε φορά. Σκηνοθεσία, ήχος, σενάριο, όλα είναι τόσο προσεγμένα. Καμία σχέση με όλα τα υπόλοιπα εμπορικά θρίλερ-τρόμου