Ήταν μια ωραία μικρή έκπληξη για εμένα, έναν μεγάλο θαυμαστή ταινιών τρόμου. Δεν βασίστηκε στο "πηδάω από τον φόβο μου" από το οποίο εξαρτώνται τόσες πολλές ταινίες τρόμου, αν και είχε μερικά τέτοιες σκηνές. Δημιούργησε μια πολύ ανατριχιαστική ατμόσφαιρα που κράτησε μέχρι το τέλος. Έχετε υπόψη οτι η ταινία θα μπορούσε να υποστηριχθεί με καλύτερη ηθοποιία (μιλάω για τη Renee) και...
Είδα την ταινία λίγο πριν τα μεσάνυχτα στο θέατρο, με πολύ λίγο κόσμο... προφανώς, το στυλ της ταινίας δεν είναι το γνωστό εμπορικό, που τρέχουν όλοι σαν τα πρόβατα... Τέλος πάντων, η ταινία έχει νόημα, έχει βάθος και απόκριση στον θεατή και από εκείνη την ημέρα νιώθω τα συναισθήματα της ταινίας ανεξάρτητα από τα διάφορά της προβλήματα, τα οποία συνοψίζονται στο βάθος των αγώνων...
Τα Παιδιά Των Ανθρώπων (2006)
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς σε αυτή τη ταινία... Τον εξαιρετικό Κλάιβ Όουεν στη καλύτερη εποχή της μέχρι τώρα καριέρας του; Το απίστευτο (διασκευασμένο) σενάριο που έχει τα πάντα, από δράμα μέχρι επιστημονική φαντασία; Το καταπληκτικό μοντάζ με το καταπληκτικό μονόπλανο που διαδραματίζεται μέσα στο αυτοκίνητο; Σκηνοθεσία; Φωτογραφία; Ένα πραγματικό κινηματογραφικό έπος, ατυχές δυστυχώς...