Μια από τις αναμφίβολα επιτυχημένες ταινίες δράσης-φαντασίας της δεκαετίας του '90. Σήμερα, με δυσκολία βλέπεται, έχει όμως το στοιχείο καλτ γι αυτούς που έζησαν αυτές τις ταινές εν τη γεννέσει τους. Χαρακτηριστικό αυτών των ταινιών και γενικότερα των ταινιών επιστημονικής φαντασίας, είναι οτι πάρα το γεγονός οτι αναφέρονται στο μέλλον, δεν μπορούν να αγγίξουν καν τη πραγματικότητα...
Το μονο που δεν ''κολλαει'' ειναι η μεταφραση του τιτλου...Ανοιξτε τα sub δυναμώστε το Vol στον ενισχυτή σας ,παρτε ποπ κορν και απολαύστε για 2,5 ωρες μια εξαιρετικη αστυνομικη περιπετεια με φοβερη ατμοσφαιρα και δεμενο σεναριο που κραταει αμειωτο το ενδιαφερον μεχρι το τελος της ταινιας.Σκηνοθεσια του Κρίστιαν Γκούντεκαστ ( «Το Λονδίνο Επεσε» και «Ο Τιμωρός») Μου θυμισε λιγο Heat...
Paterno (2018)
Δεν πρόκειται να μιλήσω για την ταινία ως ταινία γιατί κατά τη γνώμη μου είναι άσκοπο. Όλοι γνωρίζουμε την ιστορία. Επώδυνη, πικρή, μελαγχολική. Αυτό που δεν γνωρίζαμε, αυτό που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε είναι αυτό που ήταν στο μυαλό του Joe Paterno. Τώρα έχουμε μια εύλογη, βαθιά ανθρώπινη εκδοχή της, στα μάτια του Al Pacino. Είδα έναν αξιοπρεπή άνθρωπο της γενιάς του να αντιμετωπίζει...