Το θέμα με τις ιστορίες αυτές είναι ότι είναι ιδανικές για επαναφορές ηρώων και χιούμορ... αλλά όχι ιδανικές για σοβαρές πλοκές ή χαρακτήρες. Εν πάση περιπτώσει, μου άρεσε να βλέπω τους παλιούς χαρακτήρες να επιστρέφουν και να μας διασκεδάζουν, αλλά αυτή ήταν η λιγότερο αγαπημένη μου από τις spiderman ταινίες της Marvel. Οι προηγούμενες ιστορίες, ειδικά οι πρώτες, λειτούργησαν καλά...
Μια ταινία του Clint Eastwood είναι μερικές φορές το μόνο που χρειάζεται για να θυμόμαστε πόσο αγαπάμε τον υπέροχο κινηματογράφο και αυτό ισχύει ιδιαίτερα σε αυτήν την περίπτωση. Είναι η πραγματική ιστορία ενός 80χρονου βετεράνου πολέμου, ο οποίος, καθώς βρίσκεται χωρίς τα προς το ζην, καταφέρνει να εργαστεί για ένα μεξικάνικο καρτέλ ναρκωτικών και καταλήγει να μεταφέρει κοκαΐνη...
Μα Φυσικά και Νοιάζομαι (2020)
Απο τις πολύ μέτριες ταινίες που έχω δει τελευταία.Το σενάριο τραβηγμένο από τα μαλλιά,η σκηνοθεσία για κλάματα,οι ηθοποιοί κάναν ότι μπορούσαν για να περάσει το δίωρο. Ούτε κωμωδία ούτε θρίλερ.Απο την αρχη σχεδόν δεν αφήνει περιθώρια για αυταπάτες.Με εκνεύρισε και έχασα 2 ώρες τζάμπα.Δεν τη συστήνω σε κανέναν.