Στην αρχή, δεν ήθελα να σχολιάσω την ταινία, απλά να της δώσω την υψηλότερη βαθμολογία γιατί δεν πιστεύω ότι είμαι άξια να την κρίνω. Και όμως, εδώ είμαι, να γράφω αυτό, όχι επειδή έχω γίνει πιο άξια, αλλά επειδή οι άνθρωποι πρέπει να το παρακολουθήσουν. Το Καπερναούμ αγγίζει βαθιά τη καρδιά σας και σας κάνει να πονάτε. Είναι επώδυνο, και όχι με συνηθισμένο τρόπο. Είδα την ταινία...
Το σκηνικό είναι Παρίσι, 13ο διαμέρισμα. Νεανική κουλτούρα. Η γρήγορη ζωή της Γενιάς Υ. Φιλοδοξίες. Ματαιοδοξία. Εγωιστικός θαυμασμός της εξιδανικευμένης αυτοεικόνας και χαρακτηριστικών κάποιου. Σεξ. Αγάπη. Μοναξιά. Σε σενάριο και σκηνοθεσία του βετεράνου Γάλλου σκηνοθέτη Jacques Audiard και γυρισμένο κυρίως σε ασπρόμαυρο, το Les Olympiades, Paris 13e (2021) είναι προσαρμοσμένο...
Στο Βαθύ Γαλάζιο (2017)
Ξεκίνησα να βλέπω την ταινία με μεγάλες ελπίδες. Δεν υπάρχουν αρκετά ρομαντικά δράματα πια και μου άρεσε που περιγράφηκε ως «μια ιστορία στοιχειωμένης αγάπης». Λοιπόν ... ήταν σαν μια απογοητευτική ιστορία αγάπης για μένα. Χωρίς να κάνω spoilers, η μορφή αυτής της ταινίας περνά μεταξύ του ρομαντικού παρελθόντος και του τρέχοντος χωρισμού των δύο κύριων χαρακτήρων που απεικονίζονται...