Η δεύτερη σημαντικότερη συνεισφορά του Μεξικού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών του 2012 είναι μια ασυνήθιστα καλή δήλωση του Μεξικού κατά του εκφοβισμού με έναν πειραματικό τρόπο, σε σκηνοθεσία του Michel Franco. Μπορεί να υποστηρίξετε ότι οι καταστάσεις που εξελίσονται εδώ φτάνουν στο άκρο αλλά ο κινηματογράφος έχει την ικανότητα να χρησιμοποιεί αυτό το μαγικό εργαλείο μόνο...
Η ταινία Ο Φαροφύλακας είναι εκπληκτικά καλή, λέει μια θλιβερή στριμμένη ιστορία με μεγάλη μαεστρία, η πλοκή είναι απλή, αλλά υλοποιείται με συναρπαστικές ερμηνείες από όλους στην ταινία, έχει αυτό το βαθύ απόκοσμο και σκοτεινό συναίσθημα που προσθέτει αυτόν τον συναρπαστικό παράγοντα καθώς παρακολουθούμε δραματικά γεγονότα να εκτυλίσσονται μπροστά μας. Αν και έχει κάποια δομικά...
Δεσποσύνη (2024)
Και πάλι μια ταινία new wave girl power, όπου οι αρσενικοί χαρακτήρες είναι άχρηστοι, (ο κακός βασιλιάς έχει μια μόνο σοβαρή ατάκα), αλλά ο κύριος χαρακτήρας -η πρωταγωνίστρια δηλαδή - είναι έξυπνος, δυνατός και επιδέξιος χωρίς καμία εξήγηση πως και η μόνη αμαρτία του κύριου κακού χαρακτήρα - πάλι στη πρωταγωνίστρια αναφέρομαι - είναι ότι θέλει να προστατεύσει την οικογένειά...