Η πολυαναμενόμενη συνέχεια του Μπάτμαν ήταν τελικά μία μεγάλη απογοήτευση, πού ελάχιστα θυμίζει προηγούμενες επιτυχημένες συνέχειες όπως Ο Σκοτεινός Ιππότης ή το Justice League. Ο Ρόμπερτ Πάτινσον αποτυγχάνει παταγωδώς να ενσαρκώσει τη δυναμικότητα και το κύρος του χαρακτήρα του Μπάτμαν και εμφανίζεται περισσότερο σαν ένας φοβισμένος πιτσιρικάς, πού όμως τα ξέρει όλα!! Χαχα Η Zoe...
Η ταινία ξεκινά καλά, με ένα θέμα όχι πρωτότυπο, αλλά ίσως το πρώτο στον ευρύτερο ελληνικό κινηματογράφο. Η ιστορία συνηθισμένη (όπως στο Επίθεση στη Γουόλ Στριτ) με μια κατάσταση ομηρίας και τέλος μάλλον προβλέψιμο και ατυχές. Η ατμόσφαιρα είναι καλή και οι προσδοκίες του τηλεθεατή είναι πολλές, αλλά κρατάν λίγο. Η εμφάνιση της αστυνομίας σηματοδοτεί για μένα το ουσιαστικό τέλος...
Αλυσιδωτή Αντίδραση (1996)
Αν και η ταινία έχει το ελαφρυντικό οτι είναι γυρισμένη το 1996, ακολουθεί πλήρως το εδώ και δεκαετίες χολιγουντιανό μοντέλο του action movie με FBI, CIA, πρώην πράκτορες, συνωμοσίες, πλεκτάνες κι έναν ήρωα (με μια ηρωίδα) που θα σωθούν και θα σώσουν τον κόσμο. Η ταινία θυμίζει πολύ το "Η Κληρονομιά του Μπορν" (αυτή ήταν η πρώτη που μου ήρθε στο μυαλό) και εκατοντάδες άλλες! Ο Κιάνου...